آشنایی با انواع روان کننده بتن و کاربرد آنها، چرا انتخاب روان کننده بتن برای عملیات بتن ریزی مهم و حیاتی است؟، روان کننده بتن مثل دیگر روان کننده‌ها برای روان کردن و کاهش اصطکاک به کار می‌رود. در بتن سنگدانه و سیمان و آب یک خمیر را تولید می‌کنند. با روان کننده بتن خاصیت روانی افزایش پیدا کرده و تمایل خواص مایع بتن بیش‌تر از جامد می‌شود. یعنی با اندکی نیرو و تنش به راحتی تغییر شکل می‌دهد.
بتن خاصیت خمیری خود را از آب می‌گیرد. با گذشت زمان و تبخیر آب و مصرف در واکنش هیدراسیون بتن حالت سفتی به خود می‌گیرد. قابلیت پرداخت و کارپذیری خود را از دست می‌دهد. روان کننده جایگزین آب در نقش ایجاد روانی می‌شود. حتی اگر این افزودنی از ابتدا به بتن اضافه شود نیاز آبی بتن کم می‌شود.
همین موضوع روانی آن چنان امر بتن ریزی را با مشکل مواجه کرد که در هوای گرم و شرایط سخت بتن ریزی غیرممکن شده بود. کشف این دسته از مواد کمک بسیار بزرگی به صنعت بتن کرد.
انواع روان کننده بتن کدامند؟
روان کننده بتن سه گروه اصلی معمولی و فوق روان کننده و ابرروان کننده دارد. گروه فرعی این مواد نیز بر اثر زمان گیرش تعیین می‌شود. تندگیر و معمولی و کندگیر سه خاصیت فرعی روان کننده است.
ابتدا موادی بر پایه لیگنو سولفونات را به بتن اضافه کردند. این مواد در ابتدا کاهنده آب نام داشتند. مشاهدات روانی مناسب بتن را گزارش کرد. ولی زمان روان نگه داشتن بتن توسط این مواد کم بود. این مواد از صنایع دیگر وارد بتن شدند و معایب زیادی داشتند.
کاربرد روان کننده بتن
در هر جایی و به هر دلیلی که بتن سفت شود دیگر نیازی به افزودن آب و تحمل ریسک کاهش کیفیت بتن وجود ندارد. با اندکی افزودن روان کننده بتن مشکل قوام برطرف شده و بتن شکل پذیری مناسبی پیدا می‌کند.
بتن ریزی در هوای گرم کار بسیار دشوار به دلیل سفت شدن بتن است. بتن سفت انرژی زیادی برای تسطیح لازم دارد. پمپاژ بتن کار سختی بوده و در مواردی گیر کردن بتن کل بتن ریزی را دچار مشکل می‌کند. روان کننده بتن مشکلات بتن ریزی در هوای گرم را برطرف کرده است.
در بتن کاهش نسبت آب به سیمان حالت ایده‌آل طراحان است. چون آب اضافی مقاومت نهایی بتن را کاهش می‌دهد. پس برای ساخت یک بتن با مقاومت بالا افزودنی روان کننده بسیار اثر گذار است. در مواردی ابرروان کننده بتن چنان مقاومت را به بتن می‌دهد که هیچ طرح اختلاطی بدون افزودنی این مقاومت را کسب نمی‌کند.
